این روزا ، جمله “رفتار بد” رو تحت اثر قرار میده. شما مرتباً ازش استفاده کنین و به سختی متوقف شید اگه فکر کنین معنی واقعی اون چیه. فقط وقتی تکنسین ناخن از آن خواستین که انگشتان پای خود رو دوباره انجام بدین ، رفتار بدی داره. آبجی کوچکتر شما استفاده می کنین که به من پیشنهاد میده تلفن خود رو پایین بیارین در حالی که مشغول گفتگو هستین ، رفتار بدی داره. رئیس شما نگرانی بدی داره چون مشخصه انجام نشده.
با سهولتی که برچسب “نگاه بد” در این روزا اعمال می شه ، بعیده که خود رو بگید “امروز نگرانی بدی دارم”. هرچند داشتن اون چیزیه که شما رو با احتمال خیلی کم آگاهانه به خود اعتراض کنین ، اما نگرانی شما بیشتر از نگرانی بقیه در شما هستش.
اقامت در جمع استفاده می کنه که نگاه بدی چیزی داره که اگه انتخاب کنین. این مثل آسانسوریه که هنگام ورود بدبو می شه. واسه چند طبقه رنج می برید اما بیرون می روید. و خیلی زود ، موفق میشین ناخوشایند رو از ذهن خود پاک کنین.
برخورد بد فرق داره. بوی بد رو دریابید یا زیاد توجه نکنین ، چون واسه شماس. و ، تا وقتی که نتونین نگاه بد خود رو تشخیص بدین و مدیریت کنین ، ناخودآگاه واسه خود زندانی نیستین.
چون من می خوام انگشت خود رو روی چیزی که دقیقاً اونو نگرانی بد نامید ، نمی ذارم ، این یه تمرین معنایی نیست. ً آموزش ذهن آگاهی شما اینه که وقتی در ابر متعلق باشین خود رو میفهمید و اجازه ندین شرکت دائمی شما شه.
1 اگه فکر می کنین بیشتر از بقیه میدونید چه؟
اومدن به یه پروژه ، تیم ، صحبت با این معنی که همیشه حق با شماس و میدونید همه چیز بیان کننده نگرانی بده.شما واقعاً می تونین آماده ترین فرد باشین و از عمیق بهترین تخصص شما باشه – این موضوع مهم نیست.واقعا ، باهوش ترین فرد بودن در اتاق یکی دیگه از مکانیزمای مقابله ایه که ما در اون متوسل میشیم.= “footnote_tooltip”>مشکلی در این فکر هست که شما بیشتر از بقیه میدونید اینه که ، در این طرز فکر ، شما قادر به بازخورد یا هر گونه اطلاعات جدید نیستین که می تونه واسه داشتن اون به دست آورنده سازنده باشه.
تمرکز شما بر اینه که بقیه رو اشتباه کنین ، بدون اینکه فرصتی رو واسه بقیه به وجود بیارین.دوباره به سراغ اون تکنسین ناخن برید که انگشتان شما رو بهم ریخته.اون شک نداشته باشینً یادآور می شه که اگه شما کجه و نه شما قبول کنین اون ، یه متخصص در این مورد ، اگه شما انجام بدین انجام می شه.با کشیدن و پف کردن ، اون ناخناتون رو دوباره اصلاح می کنین.اما ممکنه هیچوقت نبیند که دقیقاً در کجا اشتباه کرده.وقتی فکر می کنین بیشتر از بقیه میدونید اگه هم باشین.هنگام رد کردن بازخورد ، دفاع از راه های آشنایی و بی خطر بودن تجربیات بقیه (حتی فقط واسه خودتون) ، نگرانی بد خود رو بد بیارین.
در اون لحظه ، نه فقط با شما شدنی نیس.
در این طرز فکر ، شما از هر فرصتی واسه رشد خود از کفتون میره.با احتیاج به حفظ وضعیت علم خود ، صفت و سفت میشین و نسبت به مواردی که اگه بتونین نفوذ کنین ، اگه کور شید.
از دونستن همه چیز تا دونستن هیچی

وقتی تشخیص دادین که در حالت خاص خود “بیشتر از بقیه میدونید” هستین ، بیرون اومدن از حالت بدو با تشخیص اینکه بعضی وقتا ممکنه اشتباه کنین شروع می شه.و هیچ ارتباطی با واقعیتا ، ارقام و تاریخا نداره.در صورت وجود ، شما همیشه در حال آماده سازی هستین.این درمورد اعتراف به این موضوعه که بقیه ممکنه شرایطی مشابه با شما داشته باشن و اگه واقعیت خاص شما رو داشته باشه ، متفاوت از وضعیت شما.آماده شدن واسه اشتباه به معنی فهمیدن اینه که همه چیز شما دان در واقع درخشش تجربی شما نیست و تجربه شخص دیگری نیست.
چه در مورد روابط شخصیه و چه در تجارت ، شما می تونین در مورد دیدگاه خود رو در مورد مشکلات درست باشه و هم در مورد دیگه اشتباه کنین.
درک کنین که باعث می شه بسیار آزادتر از ذهن ، معاینه و تحریک عمل کنین.و این تماماًً تغییر نگرشه!
